Pogrzeb wuja Ambrożego

A to ci Ambroży , nawet w niebie uśmiechy tworzy.

świetne rymowanki z życia Ambrożego, który nie żył po
bożemu :(
'wszystkie panie wychędożył'
'widząc kondukt, nagle ożył'
tak sobie czytam na własny użytek ;)
życzę miłego wieczoru

Tak mnie historia zaskoczyła, ze kliknięcia nie
uczuniłsm, ale już się poprawiłam...pa

Wiersz z humorkiem, podczas czytania uśmiech nie
schodził z Twarzy. Brawo!

super był ten Ambroży ... na moim pogrzebie nie
spodziewam się tłumu kobiet ...

Arku, tylko Ty potrafisz tak z humorem "chędożyć "
słowem....a baby, cóż, było minęło, łzy wiat osuszy i
wspomnienie serce wzruszy...
Pozdrawiam ciepło, baw nas dalej zabawnymi
historyjkami, choćby i pogrzebu dotyczyły

No i fajnie.Raz tą "Panią" na wesoło zrobić.Podoba mi
się.Pozdrawiam.

jak dla mnie - wyśmienita historia!

Dzisiaj mój dzielny wuj Ambroży
cuda w mieście rodzinnym mnoży
Wszystkich tam uzdrawia
i bólów pozbawia
Przychodzą doń nie tylko chorzy

Skoro chędożył z wszystkimi to został zapamiętany.
Pozdrawiam

Arek, oj to musze opatrzyc korektą, by metrum
wymagalne wyrównać :)))

Gdy kochany wuj Ambroży,
lamentami sie zatrwożył,
uchylił wieko
(było nielekko).
Widząc kondukt, wziął i ożył.

...wesolutka taradajka, czasem trzeba napisać coś na
uśmiech:))

A to zgrywus z tego umarlaka Ambrożego, jeśli
uwzględnić twórczy wkład grusz-eli. :)) Pozdrawiam.

Elu, zajrzyj ponownie. dopisałem Twoją strofę. dzięki
:):)

Gdy kochany wuj Ambroży,
lamentami sie zatrwożył,
uchylił wieko
(było nielekko),
zerknął na kondukt, westchnął i ożył. ;)