póki czas
na ciepłym kamieniu
jaszczurka solarium zażywa
odbudowując nowy wzór na skórze
w błogim rozleniwieniu
kot grzbiet grzeje
jednym okiem zerkając na dwa motyle
w tańcu godowym
po zimie trzeszczą stare kości
z lubością wygrzewa je
dziadek okupujący parkową ławeczkę
z rozrzewnieniem spoglądając na
zakochaną parę gołąbków
przyjemnie pogruchać
wszystko pragnie ciepła
i miłości
autor
wrześniowa
Dodano: 2010-03-25 17:14:25
Ten wiersz przeczytano 972 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
tak to prawda...wszystko pragnie ciepła
i miłości
Wszystko co się rusza wiosna porusza-pozdrawiam.
Interesujący wiersz. Bardzo plastycznie przedstawiona
przyroda. Aż nie trudno sobie to wszystko wyobrazić.
Wiersz choć napisany prostymi słowami nie jest
banalny.
Świat nasz taki, że w miłości ma braki.
Rozbudziłaś moją wyobraźnię, ja to widzę, czuję słońce
na twarzy, zapach wiosny...ech, wrześniowa koleżanko,
dziękuję.
mam złe zdanie na temat prawd powszednich, ale z tą z
zakończenia się zgodzę;) pozdrawiam
Tak, wszystko potrzebuje ciepła i miłości, pogruchać
chciałoby się chciało hi..hi..Ładny wiersz jak
wszystkie Twoje.
Pozdrawiam
Plastyczny ujmujący i jakże miły w odbiorze obraz
wiosny:)
po tak długiej zimie wszyscy ładują akumulatory w
ciepłym wiosennym słońcu....
słoneczko służy każdemu...
to niewątpliwe, wszyscy i wszystko pragnie ciepła i
miłości...wiersz przepełniony właśnie ciepłem i
nadzieją
Ciekawy wiersz, potrafi rozbudzić wyobraźnię. Zgadzam
się, że wszystko pragnie ciepła i miłości.
Pozdrawiam:)
Ja też, ja też pragnę :)))
przyjemnie pogruchać
- bardzo przyjemnie
Podpatrzone i ciepło opisane Obrazy zbliżającej się
wiosny i oczekiwanie na śłońce :)