Pola Elizejskie

Wiersz mówi o mojej nadziei,jest także wyrazem wielkiego uznania i szacunku dla głównego bohatera i scenariusza jednego z moich ulubionych filmów.

Z melodii krzyków wokół chłonę niewinną ciszę
Nade mną rozlany błękit powoli się kołyszę
Wszystko tutaj sie chwieje i jest słodko czerwone
Wracam do domu by znów spotkać swoją córkę i żonę
Ból objoł mnie jak brata,żegnaj mój stary przyjacielu
Na zawsze sie żegnamy mój towarzyszu przygód wielu
Poranek pachnie wiosną,tą samą zaklętą wiosną
Budzą sie serca i kwiaty,marzenia na drzewach rosną
Dotykam dłonią ciepłej ziemi która mym stopą służyła
Matko moja najdroższa dziękuje, że mnie nosiłaś
W otwartych oczach zamykam ostatni życia oddech
Wybaczcie drodzy to co złe zapamiętajcie to co dobre...
Stoję na ścieżce do domu,budowaliśmy go razem
Miłością i zaufaniem które Bóg dał nam w darze
Słońce ogrzewa przyjemnie każdą chwilę przepiękną
Ktoś biegnie mi na spotkanie, widzę istotkę maleńką
Podbiega szybko i z całej siły za szyje mnie chwyta
kocham cię tato,kocham,tak z jej serduszka czytam
Biorę malutką za rączkę i zmierzam dalej do domu
Mojego złotego szczęścia już nie oddam nikomu
Podnoszę wzrok mój by spojrzeć na moja świętość
Mamo,mamo chodź szybko krzyczy przejęte maleństwo
Stoisz przede mną mój aniele,piękna i złota jak dawniej
Tu jesteś już bezpieczna, już nigdy życie mi Cię nie ukradnie
Znów razem wtuleni w siebie strzeżeni opieką śmierci
Na wieczność Ja i złote me anioły na Polach Elizejskich

"...ale jeszcze nie teraz"

autor

hadrian gabriel

Napisany: 2007-10-29 Dodano: 2007-10-29 20:09:39

Ten wiersz przeczytano 866 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie