Polska Złóta Jesień
Z pamiętnika dziadka samotnika rok 1950-60 dawna Polska Złota Jesień nie powróci
ZŁOTA POLSKA JESIEŃ
Moja przyjaciółko złota ukochana
co się z twoją sławą dzieje
idziesz z płaczem zabłąkana
gdzie jest twoja radość i nadzieje
Czy już zapomniałaś dawne czasy
kiedy byłaś najpiękniejszą panią w
świecie
barwna postać pocieszała ludzi góry
lasy
młodość miłość wirowały jak w balecie
Wspomnij sobie miłość między nami
ciepłe czułe pocałunki pośród cienia
na dywanie barwnych liści pod drzewami
spełnialiśmy plany i marzenia
Czemu znikłaś gdzieś w nieznane
bez uścisku pocałunku jak w miłości
dzisiaj płacze moje serce zakochane
i natura która ginie. bez litości
Złota przyjaciółka z łzami tak powiada
jakże mogę dziś nie płakać mieć nadzieje
w mojej porze roku słońcem zima włada
wicher niszczy domy lasy świat szaleje
Kiedy cię poznałem na Bieszczadach
zakochany często malowałem cię w naturze
więc szukajmy jej po śladach
dla wspomnienia chociaż zimno deszcze
burze.
namiar www.bisbolek.republika.pl
Zapraszam
23.09.2017 autor Wals2
17 lat temu kiedy uruchomiłem stronę w/w gdzie było moje malarswo, historia Bieszczad,zdjęcia,wiersze i księga gości została zablokowana. 30 lipca br niespodziewanie odblokowana czynna
Komentarze (44)
Pozdrawiam serdecznie zapraszając do lektury wiersza o
reinkarnacji :)
Piękny i bardzo smutny.Tak jak w życiu,bywają dobre i
złe chwile.Mam tylko nadzieję że tych złych będzie
mniej.Życzę Panu wszystkiego dobrego i czekam na
następne piękne wiersze.
Po prostu - pięknie!
Dziękuję za dobre słowo i mogę jedynie podziwiać
Autora że pomimo tak nobliwego wieku, pisze piękne
wiersze i maluje, a na dodatek ma w sobie tyle
optymizmu. Biorę przykład i nie dam się!
Pozdrawiam!
byłem w Bieszczadach 9 lat temu piękne są ... tak jak
Twój wiersz ...
szalejesz i Ty :)
pięknie z nutką tęsknoty ...
gdzie się podziała ta nasza złota jesień i ja taką
kocham - mieszkasz w cudownym miejscu i obcujesz na
codzień z przyrodą tylko pozazdrościć tych chwil
spędzonnych z naturą;-)
pozdrawiam - dziękuje za miłą wizytę u mnie:-)
Sympatyczny wiersz o tęsknocie za złotą polską
jesienią. :)
Dziękuję za komentarz i życzę jeszcze wielu
przyjemnych chwil w górskim ogrodzie.
molica Serdecznie dziękuję za miły komentaarz i
pozdrowienie. Podaję ponownie hasło na stronę
odblokowaną
po 17 latach www.bisbolek.republika.pl
i jest czynna z możliwością dodania
bieżącej twórczości i wpisania do księgi gości oceny.
Przy odblokowaniu 30 lipca br. Adm. dodał przyjemną
biografię odnośnie mojej twórczości malarstwa art. i
namiar
gdzie piszzę wiersze www.Kobieta.pl wiersze autor Wals
i Wals2, oraz Facebook bolesław bis. Również przy
zdjęciu profilowym są podane hasła
w tym www.bisbolek.republika.pl gdzie jest moja
biografia, historia Bieszczad, zdjęcia, kilka wieszy i
księga gości z komentarzami, oraz moja działalnoś
malarstwa wpisana przez Adm.
Przy okazji Serdecznie dziękuję wszystkim komentatorom
za miłe oceny wiersza jak również czytelnikom bez
wpisywania oceny.
Moje wymarzone Bieszczady,pięknie je namalowałaś w
wierszu. Pozdrawiam serdecznie z uśmiechem.
Witaj,
piękny opis i jeszcze piękniejsze wspomnienia.
Jeszcze będzie piękniej i weselej.
Wchodziłam na podane adresy, ale nidewiele /a szkoda
pozostało/.
Dziękuję za pamięć i życzenia.
Serdecznie pozdrawiam.
P.S. sądzę, że w tytule wkradł się chochlik; 'Złóta'.
Bardzo piękny, choć smutny wiesz.
pozwolisz, że dodam wiersz Adama Ziemianina o twoich
Bieszczadach
Anioły są takie ciche
Zwłaszcza te w Bieszczadach
Gdy spotkasz takiego w górach
Wiele z nim nie pogadasz
Najwyżej na ucho ci powie
Gdy będzie w dobrym humorze
Że skrzydła nosi w plecaku
Nawet przy dobrej pogodzie
Anioły są całe zielone
Zwłaszcza te w Bieszczadach
Łatwo w trawie się kryją
I w opuszczonych sadach
W zielone grają ukradkiem
Nawet karty mają zielone
Zielone mają pojęcie
A nawet zielony kielonek
pozdrawiam złotojesiennie :)
świetnie malujesz+:) pozdrawiam niedzielnie
Uroczy wiersz, a Bieszczady zawsze były i będą
urokliwe. Serdeczności:-)