Pomyłka

Myślałam że jesteś taki jak ja,
że szerzej otwierasz oczy.

Myślałam że nie wierzysz w słowa
a w serce i łzy co padają z oczu.

Myślałam że chwytasz za serce,
za wyciągnięte ręce.
Zmyliłam jednak swój trop.

To nie ty,
choć łączą nas więzy krwi.

Miałeś być brat
a jesteś zwykły chwat.

Wolny i dziki jesteś tylko w duszy,
oczami widzisz tyle co inni.

Nie pytasz bo nie znasz,
nie znasz bo nie pytasz.

A prawdę powiedzą ci kiedyś tylko zmarli.

28.10.A.D.2008

Edyta Maculewicz – Staszewska

autor

eda25

Napisany: 2008-10-28 Dodano: 2008-11-06 09:54:26

Ten wiersz przeczytano 487 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie