PONIŻENIA (tautogram rymowany)
ponury poranek ponownie przyniesie
przykrość porywając pokój poniesie
pchając przez poczucie potępienia
powietrze pełne przykrego poranienia
panowaniem pomiatania pomyłki
przypominasz
pamiętając porażki poniżeniem przycinasz
poślubione połączone pnącze przyrzeczenia
powoli przekraczając postawione
postanowienia
przecież pojedynczą przyczepkę pchamy
patrz pojednania pieczęć przegrywamy
pod publiczkę pieszczoty pokazane
piękne polówki porcelany połamane
podjąć przeprosiny pomału przychodzi
pełen przeżyć pocałunek pogodzi
posklejać przecięte papiery przysięgi
poczuć przywiązania prawdziwej potęgi
Komentarze (11)
Treść wiersza podoba mi się, zwłaszcza tautogram
rymowany. Pozdrawiam
nieźle się napracowałeś, tautogram to trudna sztuka,
szkoda, że rymy taki trochę płaskie, myślę, że lepiej
by się ten tautogram czuł bez rymów :-)
Pracowicie poukładany :)
czasem potrzebujemy jakiejś cechy i wtedy dostajemy
wadę którą trudno naprawić. pozdrawiam
podziwiam kunszt ...bardzo dobry tautogram ...wiem to
jest sztuka :-)))
pozdrawiam :-)
prawde mowiac pisze sie rozdzielnie ale tak naszybko
celowo napisalem lacznie ;)))
tak mi sie tutaj podobalo
czasem jestem przekorny,
regula trzeba tez czasem celowo lamac hi hi
przepieknie pozdrawiam przeczyawszy prawdemowiac
prawdziwie podekscytowany Pana powyzszy poemat
pojednania.
No no, niezle napisane, kilka slow w moim odczuciu
jest ze duzo, ale nie chce celowo mowic ktore, bo inni
moga miec inne wrazenie, chce pozostawic innym
mozliwosc oceny.
Ogolnie bardzo fejnie sie czytalo, i logiczny do
konca.
pozdrawiam
Wspanialy tautogram szacunek pozdrawiam
Jestem pod wrażeniem tautogramu. Wielką sztuką jest
ich pisanie. Miło było przeczytać:) Pozdrawiam:)
rafali jestem w szoku:), jesteś dobry, super:). Miłego
dnia:)
Fajnie Ci wyszedł tautogram. Milutko pozdrawiam.