Popatrz
Popatrz w górę, wysoko na chmury,
Na obłoki białe całujące horyzont.
Choć szczęście trwa chwilę ulotną,
Lecz brak im jest ludzkich zgryzot.
Popatrz na kolorowe kwiaty z łąki,
Co kwitną nawet i na litej skale.
Radośnie witają słońca promienie,
Grosza do tego nie trzeba im wcale.
Popatrz na wody błyszczące krople,
Poczuj na skórze ich dotyk chłodny.
Chociaż przed siebie wciąż wędrują,
To dar dla życia jest niezawodny.
Natura nam wiele skarbów rozdaje,
Wystarczy wszak tylko je zauważyć.
Pieniądz do życia tu niepotrzebny,
Choć wiele się może w nim wydarzyć.
Komentarze (6)
Tak, pieniądz szczęścia nie daje, a przyrodę nie
zawsze zauważamy... Mądry i ciekawy wiersz...
Ładnie, obrazowo, mądrze i z dobrym klimatem:)
...trzeba dobrze znać się na przyrodzie żeby nie
zerwać czegoś niejadalnego, a chmurom nie wiem czy
można zazdrościć że nie mają zgryzot tak szybko
odpływają a my dokąd pokonujemy różne trudności żeby
zdobyć środki do życia jesteśmy tu i teraz i możemy to
wszystko tak pięknie opisywać w wierszach...
Zazwyczaj nie ma czasu zeby moc dostrzec to piekno
ktore nas otacza, bo biegamy zapieniedzmi ,a to nie
wszystko.Pieknie napisane
Leciutko się czyta i niezwykłe piękno przygody odkrywa
dzięki wierszowi autorki.
Czyta się łatwo i przyjemnie, rytmiczny i płynny.
Można poczuć się jak na łonie natury.