Poranna nowino!

Za oknem dzisiaj widzenie prorocze
Bo świt tych,którzy patrzą pragnie obdarować
A tę dziewczynę,którą chcę znać
Wicher mi niesie w powiewu okowach

Nie jesteś sama dziewczyno,która żyjesz swoim życiem
W potrzaskach świata,miłości trudnej,pełni nienasyceń
Niełatwe chwile w życiu Twym są lecz światłym dana jest zdolność rozróżniania
Twój wybór- czy zechcesz odurzyć się mną by nie powtarzać-"Czemu jestem sama?

Nie jesteś sama więc odrzuć wszystkie pozorne myśli
O Ciebie woła:jutrzenka poranna,śpiew słowika,kwiat wiśni
Zostaw codzienne sprawy w swoim cieniu
Spójrz na ten świat-wszystko przeżywa tu się od nowa w oka mgnieniu

Spragnionym życia uśmiech swój daj i iskrę,która mieszka w Twoich oczach
A tam gdzie tylko sięga już umysłu dal weż mnie poprowadż "nowino" urocza
Przywitaj tak: jak się wita w bramach nieba
Usłysz wołanie z głębi mego serca: czegóż mu trzeba?

Utul to ciało tak jak tuli się chłopca
Zobacz we mnie: włóczęgę,nędzarza,króla i różokrzyżowca
Utul nim duch mój znowu się zdoła ośmielić
Nim zechchce w nowych Włóczęgów-Odysów się wcielić

Niehcianym snom odpocząć daj
Spójrz w moje oczy do Ciebie roześmiane
Na skrzypcach życia od nowa dziś graj
By się udało przeżyć co nam dane

To co jest dla nas słodkie spraw słodziej
W kochaniu kochaj mnie mocniej niż możesz
A gdy nas ogarną szaleństwa całonocne
W chwilach orgazmów i chwilach ciszy kochaj najmocniej

Z bram świtu zabierz tam gdzie słońca wiruje zmierzch
Byśmy przeżyli tę chwilę czuwania....
...patrząc jak dzień wieńczy własny kres...
...trwając jak w "końcu świata" z wiarą zmartwychwstania

autor

peter12

Dodano: 2007-02-18 20:39:48

Ten wiersz przeczytano 432 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie