Portret

Rafałowi

Piszę o tobie z nadmiaru uczuć
trochę zawstydzona
ta nagłą słabością

Już sama twoja nieobecność
najpełniej maluje ciebie
w pustych szafach, biurku, pokoju, domu
i wywołuje nadmiar
słów i znaków wzruszonych,
którym choć nakazuje umiarkowanie,
stawiają opór

I ja opornie nie chcę się godzić
i tylko na wszelki wypadek
wiernie rysuje portret

choć wiem, że już
nikogo nie obchodzi podobieństwo,
ale źródło Światła

autor

kingula:)

Dodano: 2009-09-29 17:18:40

Ten wiersz przeczytano 373 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie