Pory roku
Słońce pali, skwar doskwiera,
Miasto cichnie i zamiera.
Przemęczeni chodzą ludzie,
Wszystko idzie jak po grudzie.
Znowu pada dziś śnieg z deszczem,
Choć to wczesna jesień jeszcze.
Ludzie chodzą przemoczeni,
Mają dosyć tej jesieni.
Wszystko wkoło skute lodem,
Śnieg zalega, wieje chłodem.
Ludzie snują się jak śnięci,
Przeziębieni, przemarznięci.
Pachnie łąka, kwitnie kwiecie,
Kolorowo znów na świecie.
Wszystko wkoło się zieleni,
Ludzie chodzą jak natchnieni.
Komentarze (38)
bardzo melodyjny wiersz...przez wszystkie pory roku w
rytmie tanecznym...
,, kwitnie kwiecie" trochę mi ,, Krzyżakami"
zapachniało ale czemu nie, kwitło wtedy i teraz też
kwitnie. Przyroda ciągle powtarza cykl życia.
wszystkie cztery pory roku są potrzebne, a lato
najbardziej:)) Ładny wierszyk, pozdrawiam.
Przyjemnie było przeczytać i oddać się tym porą roku.
Pozdrawiam:)
kawałek prawdziwej poezji,tylko brać przykład,ale do
tego trzeba mieć talent,gratuluję.
piękny obraz zmieniających się pór roku....
No i tak powinno być teraz pięknie, kolorowo, a jest
zimno i leje deszcz, jak z cebra, ale wierszem
ciekawie opisane cztery pory roku.
dzisiaj u mnie tak brzydko i zimno jakby to była późna
jesień - wiersz ładny -byle do lata - serdecznie
pozdrawiam
Bardzo szybko u ciebie zmieniają się pory roku,
Nawet Korzeniowski nie dorównuje mu kroku.
A niczemu winni ludzie ... :)
zmiany niosą inne spojrzenie....
przez wszystkie pory roku muzycznie;)
melodyjnie ... najbardziej mi się podoba, że w lecie
"wszystko idzie po grudzie" :) "skwar doskwiera" lekko
zgrzyta, może "żar doskwiera" lub cuś :) pozdrawiam
prawda,że pory roku mają na nas ogromny wpływ?...nie
ma to jak ciepły powiew wiosny...pozdrawiam
masz fantastyczny warsztat. Ujęcie pór roku świetne.