Z porywem wiatru

Liście tańczą,
a ja fruwam.
Każdy kawałek mojego ciała drży
ze strachu przed tobą.
Nie chcę nic, prócz jak ten liść
unieść się z porywem wiatru.
Daleko, daleko, daleko,
gdzie nie będzie żadnego powodu do lęku.

Odejdź dalej.
Z krokiem w moją stronę
moje oczy są coraz bardziej zagubione
i bezbronne.
Zbliżasz się.
Nie mogę nic ponad
robienie dobrej miny do twojej złej gry.
Rzuciłam kostką w innej wierze, wiesz o tym.
Wykorzystałeś moją niekontrolowaną naiwność.

Moje zmysły zawiodły jak ty.
Czas powiedzieć ci żegnaj
i ćwiczyć unoszenie się.

Magdalena Gospodarek

autor

espressivo

Napisany: 2013-07-14 Dodano: 2016-03-01 23:52:40

Ten wiersz przeczytano 500 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie