W poszukiwaniu swojego JA

Wspinam się każdego kolejnego dnia na malutkie szczebelki mojej świadomości istnienia
Dociera do mnie jak łatwo można się zagubić między tak różnie skonstruowanymi osobowościami
Układamy sobie jak z klocków własną postać widzialną dla ludzkości
Zmieniamy się każdej godziny dostosowując swe oblicze do ogarniającej nas rzeczywistości
Nikt nie przyzna się otwarcie do powszechnej tandetnej gry pozorów
To wstydzący element każdego ludzkiego życia stąpającego po tej zasianej obłudą ziemi

Krok po kroku odnajduję swoją prawdziwą tożsamośc schowaną pod grubym płaszczem przerażenia
Trudno mi tylko wydobyć z ciasnych kieszeni pewność siebie
Głęboko wtuliła się tam moja odwaga i nadzieja na zmiane tego świata
On utknał w zaułku beznadziejności i mimo upływu lat nie umie pójść do przodu
...
Ugrzązł w pułapce zniewolenia
...

autor

wobuaini

Dodano: 2006-06-10 20:57:28

Ten wiersz przeczytano 410 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie