W potrzasku namiętności
Przeklinam to, co mnie urzekło
Błyskotliwe i piękne słowa
Tęsknota jest drogą przez piekło
Co dzień przemierzam ją od nowa
W potrzasku namiętności
Dusza moja zamknięta
Bezsilność, która tak złości
Zdaje się być niepojęta
Wściekam się i odpycham
Myśli po kątach wciąż chowam
Gdy noc nastaje, znów wzdycham
I tęsknić zaczynam od nowa
stary wiersz
Komentarze (6)
Jak miło znowu zobaczyć twój wiersz na beju mówiący o
ludzkich uczuciach prostymi słowami. Bardzo bym
chciała nawiązać z Aniu Kontakt lecz nic nie podajesz
o sobie.
Tęsknota Cię dopadła i trzymała. Jak jest teraż mam
nadzieje że dobrze. Odświeżyć stare wiersze jest
warto.
Wiersz stary,ale jary:))A"tęsknota w czułość
zmieniona,musi zostać nagrodzona"!-tak mi oststnio
ktoś powiedział:)
Któż z nas nie był w porzasku bezsiności..dobry wiersz
Niestety tęsknoty nie da się tak po prostu wyrzucić za
okno... Napisałaś, że to stary wiersz, więc mam
nadzieję, że wszystko zmieniło się na lepsze...
Wiersz ładny, dobrze się czyta.
mimo ze piszesz, ze to "stary wiersz" to smialo mozna
powiedziec ze udany i napisany w zasze aktualnym
stylu...