Powrót do domu
Krążąc po bezdrożach
dziurawej pamięci
między mokradłami
a pustą polaną
pod zieloną chmurą
wybujałych jodeł
odkrywałam siebie
dawno przemilczaną.
W postarzałym sadzie
na rozległych łąkach
w gęstym zagajniku
nad stromym urwiskiem
w posiwiałych brzozach
na brzegu wąwozu
wracało powoli
to co było bliskie.
Rozbierałam myśli
w poświacie księżyca
w wiosennej ulewie
zmywałam kurz miasta
usuwałam zrosty
odrywałam strupy
i dziwny niepokój
co we mnie narastał.
W przytuleniu mamy
w rzewnym ptaków śpiewie
i w mokrych kaczeńcach
odnalazłam siebie.
autor
anna
Dodano: 2017-03-18 06:55:01
Ten wiersz przeczytano 2182 razy
Oddanych głosów: 74
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (71)
Powroty zawsze mają swoje radości i
wspomnienia...Ładnie i nostalgicznie
pozdrawiam
ładnie Aniu jak zawsze
Piękny,aż miło przeczytać taki wiersz.Miłej
niedzieli.Pozdrawiam.
ślicznie.Pozdrawiam!
Piękny wiersz...
Pozdrawiam niedzielnie:)
Bardzo ładna nostalgia.
Miłego dnia życzę:)
Cieszę się że odnalazłaś drogę do domu, nie zgub jej
więcej. Pozdrawiam serdecznie z uśmiechem.
Z nostalgią i radością wracamy do miejsc dzieciństwa i
młodości,do domu rodzinnego,pięknych
wspomnień.Wzruszająco i lirycznie opisałaś te
powroty.Pozdrawiam serdecznie.:)
Wspanialy wiersz, powroty, ach powroty, do miejsc,
gdzie bylismy szczesliwi, gdzie odnajdywalismy, sibie.
Wiersz z tesknota, za przeszlym.
Pozdrawiam anno.:)
Piękny wiersz! Pozdrawiam!
super pozdrawiam
Dom wzruszenie i ciepło pięknie
pozdrawiam
piękny, optymistyczny wiersz...szybko go odnalazłem:)
pozdrawiam serdecznie
Powrót do Natury! Świetne. Pozdrawiam :)
Piękny powrót do domu, przyroda jest cudownym miejscem
wypoczynku. Matka to drugie nasze serce, dom jest
ostoją naszej bliskości. Bardzo mi się podoba.
Pozdrawiam serdecznie Anno: )))