Pozbawiony Złudzeń

dziś..
otworzyłem oczy i przejrzałem.
lodowate twe serce wreszcie zrozumiałem.
od zawsze szeptało niemą melodię do mego ucha
we krwi już płynie, w myślach brzęczy - jak mucha
spokoju nie daje wciąż zaprasza do tańca
a sama nie zna kroków..
Miłość - czy nieodwzajemnione uczucie podłe kpiące
Wszędzie i zawsze nas (o)szuka
Wszędzie zaprowadzi a na końcu nie wskaże szczęścia! jakie to drwiące.
A jednak czekam. Czekam na ukłucie krwią kapiące!
strzela! Nie trafia.. Ciągle mierzy sama niezdecydowana
W końcu radosna.. Ślepa a trafia każdego chama
Pytam! CZEMU TAK BOLI? Wołam pomocy!
Wie że się nie wykrwawię do Rana. Żałosna nie zrobi wszystkiego co w jej mocy
myśli co zrobić? w końcu zostawia samego - to rozstanie
Rana się nie zagoi, sroga blizna na zawsze pozostanie
a rozwiązanie tak proste zawsze jej umyka.. Boże!
chyba nic na tej ziemi już jej nigdy nie pomoże
nie uwierzy, nie da nadziei, nie rozpozna, nie namaluje
nie zachwyci, nie zaspokoi, nie zdziwi w twarz nie napluje
uciekła na zawsze nie dając odpowiedzi..
jutro?
nie nadejdzie..
nic nie będzie takie samo
przemknie niezauważone w pędzie
odezwiesz się? Ukochana nie odpowiem na wołanie
jedyne co usłysz to mego serca nieme drganie
nie pomoże nawet serca rozwiązanej zagadki łkanie
skoro lepsi ode mnie są wszyscy na tej ziemi dranie
takie zawsze los serwuje główne danie
Ja całym sercem skruszony Panie.
Umarłem
wczoraj..
Nie zdarzyło się nigdy..
..
..
Czy narodzi się powtórnie?
Niedoskonały i Pozbawiony złudzeń

autor

Cezary Idaczek

Napisany: 2013-11-11 Dodano: 2013-11-11 15:43:46

Ten wiersz przeczytano 970 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie