pozwól to pamiętać...Boże

Ofiarom Holocaustu...

Bóg opuścił to miejsce,
z chwilą przybycia pierwszego transportu,
pękło na pół jego serce,
widząc zwożonych z lasów i frontu.

Tu głód zabijał wspólnie z chłodem,
wrogiem gardzili,siebie kochali...
tak często Niebo płakało z nimi,
tych ostrzegało,co gazowali.

Śmierć tutaj była jak chleb powszedni,
a przecież wciąż brakowało tu chleba,
Setki,tysiące-nikt nie policzy,
ile przez komin poszło do nieba.

W piekło zamienił się skrawek Ziemi,
nieliczna garstka tych ocalonych...
dzisiaj pamiętać trzeba o każdym
i o zabitym,i o spalonym.

autor

return

Napisany: 2005-02-02 Dodano: 2006-05-28 14:05:44

Ten wiersz przeczytano 443 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie