zawieszona w powietrzu(moja ręka)
Moja ręka nieśmiała,
nie posunie się dalej...
Musisz o niej coś wiedzieć,
bo nie dotknie cię wcale.
Zawieszona w powietrzu,
między ziemią a niebem
wciąż niepewna twych uczuć,
musi poznać wpierw ciebie.
Zagubiona w przestrzeni,
pragnie zbadać twe ciało,
by do miejsc przeznaczenia
mogła ruszyć już śmiało.
Moja ręka nieśmiała,
nie chce do mnie już wracać...
pragnie zostać przy tobie
i się w szczęściu zatracać.
autor
return
Dodano: 2006-05-29 11:08:00
Ten wiersz przeczytano 506 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.