Pragnienia
Są pragnienia widoczne i niewidoczne.
Są pragnienia głodu i miłości.
W moich pragnieniach nikt nie zagościł,
By mógł spleść swoje dłonie w moje jak dwa
warkocze.
Są pragnienia rodziny i samotności.
Są pragnienia piekła i nieba.
Czy moje pragnienia ktoś dostrzega?
Czy ktoś otuli mnie peleryną prawdziwej
miłości?
Czy ja tak dużo żądam od mego życia?
Czy to takie trudne jest?
Czy Ty coś o tym wiesz
Jak czuje się człowiek bez serca bicia?
Kroplą miłości zaspokój moje pragnienie.
Dotykiem ust wejrzyj w moje marzenia.
Zakrzep się wraz z moim spojrzeniem.
Niech poczuję Twego serca uderzenia.
Zagłęb się w mych myślach, wierzeniach.
Odnów we mnie sens mego istnienia.
Zażyj miłości mej, którą Cię obdarzam,
Bo za niesamowitego człowieka Cię uważam.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.