Wiosenna miłość

Wraz z porankiem na łące majowej,
Pełnej zieleni, kwiatów pachnących wiosną,
Rosą spływającą po liściach, które szybko rosną
Przybył On o włosach jasnych i twarzy wiśniowej.

Był ciepły i przyjemny, gdy promienie łapał.
Troszczył się nawet o kwiat stokrotki leśnej.
Jednak wiedział, że choć pojawi mu się kiedyś we śnie,
Nie zostanie na łonie natury do końca świata.

Ale kropla rosy, jak łza obmyje sumienie.
Jak wiosna za rok pojawi się tutaj
I będzie mógł podziwiać jej piękno.

Choć czerstwe i marne jej odzienie,
Jednak miłość uważa, że największa jej batuta
To być z kimś kogo się kocha, nawet gdyby był udręką.

(sonet)

autor

MONIAK

Napisany: 2005-06-06 Dodano: 2005-06-17 10:54:39

Ten wiersz przeczytano 370 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie