Pragnienie Wiedzy (Czyli...

Dopiero na studiach zaczyna się życie...

Ahh… i co robić dalej, jak odnaleźć się w tej -jakże ważnej- dla mnie, życiowej sytuacji??
Na drugi plan schodzi teraz cały świat, włącznie z perspektywą dużymi krokami nadchodzących, letnich wakacji.
Wiadomo, idę na studia, trzeba się dalej uczyć, szukać na przyszłość sposobu,
Nie mam przecież najmniejszej ochoty zasilić i tak już mocno obsadzonej, ledwo wiążącej koniec z końcem, biednej grupy narodu.

Dzisiaj mam czego chciałem, jestem z krwi i kości przykładnym studentem,
I cały czas gromadzę na studiach wiedze, tutaj uczą też pracy nad życia odpowiednim patentem.
I choć studenci z reguły są przesiąknięci chęcią zrobienia „czegoś”, nieodpartą potrzebą działania
Charakteryzują się także chęcią nieustannego świata analizowania.

Przeczytasz więc dziś serii ciekawe, interesujące zjawisko,
Jestem wewnątrz tej sytuacji, to się dzieje tuż obok mnie, teraz, niezmiernie blisko.
Rzecz ma miejsce w zapełnionej do ostatniego krzesła sali lekcyjnej,
W obrębie trzech ostatnich ławek, powiedziałbym chcąc określić to miejsce precyzyjniej.

W tych trzech ostatnich rzędach znajdziesz studentów, nad wyraz fascynujący przekrój spragnionych wiedzy (???) ludzi,
Których dzisiejszy skomplikowany retorycznie wykład wyraźnie jednak nudzi.
Nic w tym dziwnego zresztą, słońce za oknem świeci jaskrawo, wiosna już na dworze,
Odpowiedz sobie szczerze: Ile godzin, bez przerwy człowiek wśród rozpalonych kobiet i jurnych mężczyzn bezczynnie wysiedzieć może??

Są więc tutaj ludzie piękni, eleganccy i młodzi,
Choć czasem zobowiązani, częściej jednak zdecydowani i gotowi.
Wystrojone ponad wszystko kobiety ponętne,
Kąpią się w spojrzeniach nieopanowanych samców, ciągle pozostając obojętne.

Obojętne?? … hmmm… obojętne jak ogień na wodę, jak nietoperz na dzienne światło,
Stając na sekundę obok, z boku, wysnuć odpowiednią konkluzje jest zaiste łatwo.
Każda z nich gra, każda odgrywa -lepiej lub gorzej- swoją zaplanowaną wcześniej role,
One szukają zainteresowania tak kardynalnie, że ja pier...!!

To po prostu jest ogromny emocjonalny kocioł, diabelskim płomieniem mocno podgrzewany,
Z niego kipi, się wylewa, on namiętnością i dziką rządzą po same brzegi jest wypchany.
Ale nie bądź zbyt zbulwersowany w swoich przemyśleniach, czy zanadto zdziwiony budując o tej sytuacji swe zdanie,
To nie jest scenariusz na film erotyczny, tak w dzisiejszych czasach wygląda studiowanie!!

autor

boddy

Napisany: 2004-06-13 Dodano: 2004-08-17 18:49:25

Ten wiersz przeczytano 454 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie