PRAWDY OCZYWISTE(?)
więc dożyć lat Matuzalema
i jednego nie posiąść serca
ani własnego nie otworzyć
przed furtą ogrodu – na
przestrzał?
gdzie motyla wabi woń róży
wiatr rozwiewa kwiat wiśni wokół
gdzie jak dziecię usypiasz słodko
śniąc bez żalu że się wybudzisz...
jak po śnieżnym stąpać kobiercu
przez pylące łozy usłanym
pośród wstążek krążąc zielonych
których cień wiatr pieści w strumieniu
a nad głową tęcza rozpięta
dłońmi tuli maków pochodnie
żar szkarłatu tłocząc do serca
by choć późno – biło radośniej
/25.02.2009/
autor
wodnik2
Dodano: 2009-02-27 09:52:22
Ten wiersz przeczytano 851 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Kazdy wers misternie dopracowany,az chce sie czytac
Twoje wiersze:)
Wiersz ładny i smutny,ale i nadzieja zostawia swój
ślad,a ciekawi mnie że mimo wszystko tak wielu zna ten
temat,a ja i tak nie osiągnę takiego wieku,mimo to
życzę innym i Tobie również..powodzena
Rozpięta tęcza i motyl wabiony wonią róży,piękne
chciałoby się tam być.
jak zawsze... piękny i ujmujący .. :) ++
szkoda, że wcześniej na Ciebie nie trafiłem,
pozdrawiam:)
...dożyć wielu lat marzenie wielu, jednak przynajmniej
jedno serce pokochać i wtedy na pewno nad głową będzie
tęcza.
Wiersz smutny z nutką nadziei. Uwielbiam Twoje
wiersze.
rozmarzyłam się
piękny wiersz , wspaniale napisany, na pewno zmusza
do refleksji...
Wiersz jest zapytaniem ,a kluczem dobro Wtedy wszystko
co czujesz i pragniesz Dobry wiersz, bo poezja śpiewa
prawdę natury. Wyrazy uznania,
Wiersz godny uwagi. Bardzo dobrze napisany, tylko to
,,więc' na początku mnie nie pasuje...Pozdrawiam.
są z reguly trzy prawdy,która jest właściwa życie nam
odpowie. Pozdrawiam
Piękny wiersz, pozdrawiam :)
Przyznam, że kilkakrotnie siadałam dziś do Twego
wiersz, i odchodziłam. Dopiero Twój komentarz sprawił,
że zrozumiałam - to jest wyzwanie któremu muszę
sprostać. Ten wiersz jest balsamem dla duszy, tak jak
bym dotknęła raju. Jesteś niezwykłym człowiekiem.
Miłego.
ciekawie napisałeś - bez interpunkcji od razu lepiej
(to moje zdanie:)