pretensje do Pana Boga .../?!/

Oj coś Cię świerzbi skóra, za dużo skruchy - takie
jednak życie i nigdy za wiele. Pozdrawiam

Co prawda, to prawda, muszę się zgodzić-starość się
nie udała... ale wiersz wyszedł bardzo ciekawy pomimo
mrocznego klimatu:) Pozdrawiam

Gorzka Twoja refleksja...oby jak najmniej ludzi ją
podzielało:)

pretensje to miej do siebie za te wszystkie wypalone
papieroski za toasty dla furażu i na troski...ale
humoru Ci nie brakuje więc się lepiej niż bohaterowie
pierwszych zwrotek czujesz...pozdrawiam.

ciekawy wiersz pozdrawiam

Każdy z nas ma ster losu w rękach i żegluje, czasem
utknie na mieliżnie ale Bóg nie ma z tym nic
wspólnego:( Pozdrawiam.

Aj tam aj tam ;-)) Jak Cię znam, to nie narzekasz. Ja
też nie ;-) Statystycznie rzecz biorąc, stanowimy 100%
zadowolonych :-)) Pozdrawiam :-)

A co tam starość, ważne, że w sercu raj:))))
Daję głosik i wiesz...podoba mi się Twój wierszyczek,
ekstra! Pozdrowionka i dużo słonka, choć dziś ma być
mrozik:)

Święta prawda. Doskonałe wyczucie.

Czysta i gorzka prawda. Pozdrawiam:)

:)) Wątpię, że do nieba wpuszczają takich po spożyciu.
Miłego dnia.

:-) a może Bóg specjalnie uczynił taką starość, żeby
był mniejszy żal umierać ;-)

Dobrem jest dożyć starości, a już na pewną wielką
łaską dożyć dobrej starości... pamiętajmy, ze to
ludzie ludziom gotują los... Za wiersz wrzucam
punkcik. Dobrego dnia życzę :)

Skoro była młodość, to musi kiedyś nadejść starość.
Trzeba tylko z godnością ją przyjąć. A emerytury to
trochę są za cienkie, ale to Bóg nie maczał w tym
palców .Pozdrawiam.

nic na to nie poradzimy :) a tylko czas pokaże co nas
czeka w przyszłości :) pozdrawiam