W procesie
Jeszcze nie teraz, jeszcze nie jutro -
podaj mi dłoń na zgodę.
Nie chcę odchodzić,
zdradzać słońc wschodów -
ciągle się rodzi nowe.
Jeszcze nie wołaj, nie pytaj ciągle -
czy to jest czas i kiedy?
Bo myśli młode,
pór roku szkoda.
Nie chcę odchodzić - w niebyt.
Mam ciągle racje - ducha - w zapasie.
Porcje żelazne chowam.
Dla Ciebie Życie -
niemy w zachwycie -
mam niespisane słowa.
Piszę.
autor
Galeon35
Dodano: 2016-10-27 08:29:21
Ten wiersz przeczytano 1659 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (43)
Re: EM
Cześć Ewuniu!
No tu chyba przesadziłaś z porównianiem, bo dla mnie
za wysokie progi.
Re: Klarysa
Co zrozumiałaś? :-/
re: Galeon
Acha, zrozumiałam:(
"Och, życie, kocham cię, kocham cię nad życie"
Wpisujesz się tym wierszem pięknie w słowa
Młynarskiego równie piękne.
Re: Klarysa
Pisze się właśnie dla tych, którzy w pisaniu
dostrzegają poezję.
Dlatego jestem wdzięczny, że mnie odwiedzasz. :-)
Pozdrawiam.
Re:CŚ
Ukłony z podziękowaniem.
Pozdrowienia.
Re: Halina53
Skoro już piszę, to staram się jak umiem najlepiej,
żeby zasłużyć.
Dziękuję za czytanie.
Pozdrawiam
Niezwykły wiersz.
Zachwycasz poezją, Galeonie.
Pozdrawiam
Zatrzymujesz tym wierszem. Brawo
Piękne strofy...nie chcę odchodić w niebyt...trzeba po
sobie wyraźny ślad zostawić dla potomnych, choćby i
wiersze...pozdrawiam
Dobry :)
Re: Zenek 66
Dziękuję.
Pozdrawiam
Ciekawa refleksja Pozdrawiam