Prośba

Wiersz poświęcam pamięci Matki mojej przyjaciółki Krysi .

M a m o , gdzie jesteś ?
Przyjdź choć na chwilę .
Nie ukrywaj się w cieniu niebytu.
Przecież widzę Cię przez łzy ,
jakbyś była blisko mnie,
tylko otulona czasem,
którego już nie ma.

Pragnę dotknąć Twojej dłoni.
Mamo , obejmij mnie czule,
bo samotność ma chłód lodu.
Świat bez Ciebie jest jak
chwiejny most zawieszony
nad przepaścią życia,
który nie daje oparcia.

Porzuciłaś mnie jak jesienne drzewo,
które odtrąca swoje liście,
żeby usnąć na zimę
snem zapomnienia.

Przyjdź do mnie choć w snach
i daj jakiś znak, że jesteś, że czekasz,
że życie ma ukryty sens .

autor

gabrysia1936

Dodano: 2007-09-24 17:04:23

Ten wiersz przeczytano 477 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie