Prośba
Spokojny czas nastanie, gdy będziesz tuż
obok mnie.
Gdy nie powiesz nic, co by mogło zranić
mnie tak bardzo, jak ja ranię siebie w
każdy dzień.
Powiedz wszystko co tylko chcesz,
nie chowaj się za kłamstwami,
wiesz jak na nie reaguje.
Dobrze to rozumiesz,
każdy niepewny gest z dnia na dzień osłabia
mnie.
Wczoraj znów płakałam,
nie pamiętam kiedy było tyle łez.
Nie potrafię cały czas pogodzić się,
że jesteś tak daleko mnie.
Dlaczego wszystko jest takie trudne i
złe?
Czemu wciąż czekam z utęsknieniem na
Ciebie?
Prawdziwy sens widzę tylko w tym,
by razem być, by razem żyć.
Bez odległości i smutku,
z pełnym zaufaniem i wiarą.
Nie oddalaj się ode mnie,
ja wiem że jest niełatwo.
Swoim zachowaniem i mieszanym uczuciem
często sprawiam ci ból,
nie wiem co zrobić.
To wszystko przerosło mnie,
powoli wykańczam się.
Komentarze (4)
że jesteś daleko ode mnie*
+) smutny ale ciekawie napisany monolog
pozdrawiam :)
smutny i szczery wierszyk - zrobiło mi się smutno, i
bardzo dobrze po szczerych wierszach powinno się robić
smutno
mądry przekaz pozdrawiam