Prośba

Jak miło być motylem i żyć w środku dnia, latać leniwie wsród kwiatów, zielono żółtym, moze niebieskim.
....
Chciałabym mieć czas by poznać świat bez emocji, zapisywać, rejestrować, tworzyć.
Chciałabym mieć szanse podziwiać błękit nieba, sycić oczy kolorem księżyca, a na słońce patrzyć z nadzieja.
Chciałabym być kimś, kto znaczy coś więcej, dla siebie samego jest natchnieniem.
Chciałabym zrobić coś co da satysfakcję, nie ta dla mas, a siebie samej.
Chciałabym poleciec tak daleko, ze moja dusza wybrałaby inny tor, a każdy ślad zostałby zamazany. Chciałabym poznać ludzi, być odrodzona i cieszyć sie nimi tak bardzo, jak na to zasługują. Chciałabym urodzić sie znowu, kreować rzeczywistość, mieć na nią jakiś wpływ.
Chciałabym iść droga, która wybiorę, nie ta, która obrał dla mnie los.
Chciałabym mieć szanse przejrzeć sie w lustrze , tym które nie ukrywa wad.
Chciałabym cierpieć, wiedząc, ze nastąpi kres.
Chciałabym być inna, choć tak lubię siebie.
Chciałabym poznawać i nie oglądać sie w tył.
Chciałabym mieć sile na to by iść, nie zboczyć, a za kompas mieć własne serce.
Chciałabym moc sie oczyścić, zanurzyć głowę, zmyć cały brud.
...
Chciałabym wierzyć, ze gdzieś czeka ten świat.

autor

olga19920103

Napisany: 2016-07-25 Dodano: 2016-07-25 12:22:20

Ten wiersz przeczytano 939 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Monolog Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie