Prosiłaś mnie o wiersz

Hej, Jędruś wróciłam bo zapomniałam
zagłosować:))Pozdrawiam

Bardzo dobry .Pozdrawiam:)

Już dawno nie śmiałem się tak żebym się popłakał. A
zdarzało mi się kiedyś to często.

Ciekawe spostrzeżenia ale wiersz dobry.Pozdrawiam.

Przeczytałam jeszcze raz. Może w drugim wersie coś
zmienisz, bo jakoś "dawniej mi łzy" ...coś nie brzmi,
albo tylko się czepiam?:)

Tak, kobiety mają wiele talentów. Jedna pani na
pytanie męża, czy umiałaby jednocześnie wkurzyć i
wprawić w dumę, odpowiedziała mu: "Oczywiście.Jesteś
najlepszym kochankiem ze wszystkich twoich kolegów":)
A wiersz, Jędruś, bardzo udany, pozdrawiam:))

zawarłeś w nim nutkę humoru i fajnie sie go
czyta.pozdrowienia

Zgadzam się z tobą,że trudno napisać wiersz na
zawołanie chociaż czasami się udaje:)Podoba mi się
forma w jakiej przedstawiłeś te myśli.Pozdrawiam:)

Szczerze mówiąc, miałbym poważne wątpliwości co do
danej osoby, gdyby poprosiła mnie o wiersz... (nie
lubię tzw. okolicznościówek).
Co do formy ja też mam wątpliwości... Płacz i śmiech
jednocześnie jest jak najbardziej naturalny, mnie
zdarza się często płacz ze śmiechu... Pozdrawiam,
Andreasie :)

Ładnie, ciepło, z humorem, podoba mi się:))

"Lecz czy potrafisz tak jednocześnie,
śmiać się i płakać, moje ty szczęście?"

Oczywiście, że potrafi - śmiać się i płakać ze
szczęścia!

Pozdrawiam :)))

Ja nie pamiętam, żebym kiedykolwiek śmiała się płacząc
lub odwrotnie... Pozdrawiam ciepło ;D

ładnie pozdrawiam

Na zawołanie wiersz
pozdrawiam:)

Pozdrawiam