Próżna pustka
Do całkiem
pustego serca
wlewam
odrobinę szczęścia
Lecz serce
złamane
i szczęście ucieka
pozostawiając po sobie
jeszcze większą próżnię
autor
Problematyk
Dodano: 2006-08-24 13:28:54
Ten wiersz przeczytano 503 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.