Przeminę i nic po mnie nie...

Gdy śmierć mnie weźmie w swoje objęcia
Przeminę, zniknę na zawsze, utonę w ziemi
Tylko moja nieśmiertelna jak anioł dusza
Będzie śmiać się z gnijącego w mogile ciała

Dzisiaj jestem, jutro mnie nie będzie
Zasypią mnie piachem, postawią krzyż
Pamięć o mnie zaginie razem ze mną
Będziecie nieświadomie deptać mój grób

Może na moich nikłych szczątkach
Wyrośnie i rozkwitnie kiedyś kwiat
Pomyślicie, że to wiatr przywiał nasionko
Nie dowiecie się, że to z litości nade mną

autor

Kasia

Dodano: 2004-06-19 19:56:55

Ten wiersz przeczytano 455 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie