przemoknięta

już jesień powoli odchodzi
rozbiera się z pięknych barw

bardzo melancholijnie u Ciebie
pozdrawiam

Piekna melancholia, Aniu:)

Podobnie jak Szczurek :) jest potencjał.

jesień mokra i wietrzna ale w swojej zmienności
piękna...pozdrawiam.

Też przemakam, ale cierpliwie czekam na ciepły,
południowy wiatr :-)
Ze smakiem, idealnie oddany klimat jesiennej
melancholii :-)
Pozdrawiam ciepło :-)

jeżeli nawet drzewa wyciągają rece,
czegóż chcieć więcej.
Pozdrawiam serdecznie

U mnie też płacze dzisiaj cały dzień ta beksa......
dzięki za słowa otuchy Aniu:))))

Teraz będzie pod górkę, a potem znów łatwiej:)

Dobrego wieczoru!

"przyjdź zapytaj co u mnie
póki jeszcze jestem"
Wzruszając puenta skłania do zadumy. Pozdrawiam :)

Ładny opis jesieni, chociaż jak dla mnie troszkę za
prosty. Można było ubrać ten utwór w piękniejsze barwy
poezji. Pozdrawiam jednak pokojowo i cieplutko z
pochmurnego Gdańska. Krzysztof Kaniewski

Smutna twarz jesieni pozdrawiam

Smutne oblicze jesieni w miniaturze.
Miłego wieczoru.

Piękna melancholia,bardzo udana miniaturka:)
Na szczęście tak jak pisze Jurek jeszcze wszystkie
liście nie opadły.
Pozdrawiam serdecznie:)

Wszyscy odczuwamy skutki jesieni..zimno,mokro brrr
chciałoby się lato i słoneczko.A wiersz bardzo mi się
podoba Pozdrawiam cieplutko

Aniu w turkusie. Nie wszystkie liście opadły. Widzę to
,zarówno w mieście, jak i na wsi. Ten jesienny płacz
ma też swoje przerwy. Widzę i odczuwam to. Warsztatowo
piękna kombinacja siódemki i szóstki ( ilość zgłosek w
strofkach) i to naprzemiennie.

Pozdrawiam serdecznie.


Jurek