Przeszłości - kajdany!
Dla tkmnbk.
Kochać Ciebie, to zabijać mnie
Kochać mnie, to ratować Ciebie
Łączyć nas, to prawie grzech
Dzielić nas, to niszczyć siebie
Zamęt, nerwy, zatroskanie
tylko to między nami stanie.
Niedopowiedzenia, smutki, żale
Wypominanie sobie wszystkiego stale
brniemy przez zgliszcza, zawiłości
Naszej moralności
W imię miłości
Nienawiść chowam w ciszy do kieszeni.
Spróbujmy zapomnieć o przeszłości, może to
coś zmieni.
Ja, nędzna dziewka praczka,
Piorę brudy naszej miłości
Lecz to już nic nie zmieni
Nie przywróci nam czystości
W naszym wypadku coś zdziała jedynie
zapomnienie,
Zaufanie wzajemne, niosące ukojenie
Zwiążemy przeszłości obie ręce
aby nie łapała za serce
by nadać smaku rozstaniu w udręce.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.