Przeznaczenia nie oszukasz
Rozum nie oddycha
świadomość ustala ryzyko
od przeznaczenia nie uciekniesz
choćbyś pragnęła wiele po cichu
Dusza płacze w milczeniu
bezsenne noce w przyjaźni
snują się na przemian
i dzień nie daje odetchnąć
Serca krzyku nie słychać
wyschły jeziora łez
brak sił , by na nowe czekać
los i tak zrobi co chce
Nie pomożesz losowi
będzie mu bardzo przykro
zboczyłaś z obranej drogi
on chciał oddać ci wszystko .
Komentarze (11)
gorza 2010-08-07 20:50
nie lubię twoich komentarzy , są fałszywe i naciągane
, nie tylko pod moimi wierszami , jednak życzę ci
powodzenia , już niedługo jesień i berety trzeba
będzie nosić aby rozum nie zamarzł
/////////////////////////////////////
Nic tu nie było do wiersza, a ze mną to przecież
rozmawiałaś na gg i dlaczego mi tego nie powiedziałaś?
Co do beretów, pomyliłaś adres.
Smutna treść wiersza, przed przeznaczeniem nie
uciekniesz, ale są
w człowieku ukryte możliwości ukuierunkowania swoich
pragnień tylko więcej wiary w siebie i siły w
podejmowaniu decyzji w trudnej życiowej drodze a
zwłaszcza w obecnych czasach.
Nic się nie dzieje bez powodu i przyczyny - jesteśmy
kowalami własnego losu.
Masa karkołomnych figur stylistycznych, które
sprawiły, że treść się gubi, lub jeśli jest - to
nieczytelna.
Czasem warto prościej, z zyskiem dla przejrzystości.
czy przed losem można uciekać? smutny wiersz
Czuje się Twój wiersz.. ten klimat niemocy..
bezradność..
Od przeznaczenia nie uciekniesz , ale możesz je
przechytrzyć .Powodzenia ..
Też myślę, że należy wziąć sprawy w swoje ręce.
Pozdrawiam:)
dobrze skrojony wiersz i sens bo fatum to woła całego
człowieka z jego życiem +Pozdrawiam
Dobre- już od pierwszego wersu.
zasmucił mnie ten wiersz :( nie ma się co oglądać na
los czy przeznaczenie, trzeba podnieść głowę do góry,
wziąć sprawy w swoje ręce i iść do przodu, to jedyne
co można zrobić, wbrew przeciwnościom