Przeznaczenie

Życie jest jak droga , którą pokonujemy z zawiązanymi oczami... tym wszyskim którzy poszukują jego sensu.

Czy kiedy mówię kocham?
Czy kiedy patrzę w twoje oczy?
Czy kiedy łącze nasze dłonie?
Czy kiedy myślę wciąż o tobie?
Nie wiem… może to przeznaczenie?

Gdy cię nie widzę,
Serce moje kłuje,
Tysiąc iskier smutku
Pogrążony ginę…

Gdy jesteś zemną ,
Rad z tych chwil spędzonych,
Jako nowonarodzony owoc,
W szczęściu pogrążony.

Chciałbym topić się w szczęściu,
Myśli nie ciążących ,
Zadumany w twych oczach,
Spojrzeniach nie błądzących .

Lecz czy trwałym fundamentem,
Jako drzewo grube
Osłania swe wnętrzności,
Przed zwierzyną… gubię się!
Nie znam już tych osób które kiedyś znałem,
Spojrzeń i uczuć , które kiedyś tak kochałem.
Nie wiem … może to przeznaczenie?

autor

kaznodziej

Napisany: 2007-06-01 Dodano: 2007-06-02 14:17:08

Ten wiersz przeczytano 459 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie