przeżytek
Ten świat,
ozdobiony
przeciągłą agonią zrozumienia
rzeźbi moje zmysły
w nieprzydatny relikt
zwieńczonych cierpieniem przekonań.
W osobliwej pogoni,
wzorem inkwizytora życia
ścinający głowy niewiernym,
zwycięstwem przenika
spętany nadmiarem wiedzy
i krwią zbroczony pejzaż,
by własną mocą
utwardzać moją świadomość,
że miejscem antyków
jest muzeum obumarłej bogactwem wiary
ziemi
Komentarze (17)
głęboka treść ...ładne metafory ....pozdrawiam
Oczami na długo, myślami na jeszcze dłużej -
przycupnęłam przy Twoim wierszu - niesamowity -
pozdrawiam i dziekuję za zaglądnięcie do mnie :)
Wiara schodami do szczęśliwości, potrzebna, bowiem
kłamie z miłości. Ma się złudne towarzystwo i to
wszystko. Pozdrówko
ciekawe refleksje nad życiem, światem...pozdrawiam
serdecznie
Jesteśmy tylko przechodniami... świetne refleksje.
Pozdrawiam:)
Głębia wiersza zadziwiająca. Skłania do zadumy. Świat
jest coraz trudniejszy..
Wiersz refleksyjny. Każdemu przyda się odrobina
zadumy. Pozdr.
Osobisty, ladny wiersz :)
Zmieniajmy świat od siebie.Ciekawe
matafory.Pozdrawiam.
Fajny wiersz, skłonił mnie do napisania własnej,
anormalnej wersji:
świat, przyozdobiony agonią zrozumienia(zdychanie się
przeciąga )/ rzeźbi moje zmysły w nieprzydatny
relikt/ on, inkwizytor życia (nie ma to, jak dobre
wzorce!)/ ścina głowy niewiernym, ubiera się w krwawe
pejzaże, puchnie od nadmiaru wiedzy,/cementuje moją
pewność - miejsce antyków jest w podziemnym muzeum
(zakopcie mnie razem z wiarą)
Każdy buduje kapliczkę z ikoną swojego rozumienia
świata-potrzebny, refleksyjny wiersz.
Myślę, że wiersz ma przekaz. Napisany z pomysłem,
zainteresował mnie i zmusił do przemyśleń. Bardzo mi
się podoba! +
Przeżytek?
Być sobą dzisiaj to trudna sprawa. Jednak podjęcie
tego trudu już czyni nas silniejszymi. Świat, który
nas otacza jest trudny i będzie jeszcze bardziej,
pomimo wszelich nowinek, nie tylko technicznych.
Bardzo osobiste przemyślenia....zatrzymują na chwile
refleksji...pozdrawiam
Bardzo głęboki wiersz, odczytuję, że osobisty,
pozdrawiam:)