Przyglądałem się łabędziom

Podglądałem na stawie łabędzie, rodzice i ich szare dzieci
Dziś o nich będę pisał w mojej małej opowieści
Opowiem prostymi słowami o wiecznej ich miłości,
gdyż to w pięknie, w majestacie się mieści

Moją opowieść napiszę w wersach , gdyż pisze wiersze
Zasłuchaj się w moich słowach i posłuchaj jeszcze
Mimo wysiłku o łabędzi nierozłącznej miłości ich dwojga
nie napiszę , bo nie ma we mnie tego najważniejszego słowa

Bo do tego by pisać o ich miłości wielkiej wiedzy potrzeba
tak jak nie napiszę o smaku wody jak i o zapachu chleba
Usprawiedliwiam się niewiedzą, na usta się cisną słowa
Ten piękny biały ptak i jego zawsze podniesiona głowa

Podglądałem życie łabędzi u końca upływającego lata
Rodzice w bieli, szare dzieci -wybielą jak ich matka i tata
Płyną białe i szare gondole na pobliskim stawie
W wodzie obrazy tataraku, i moja twarz na jawie

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2013-09-16 Dodano: 2013-09-16 07:13:49

Ten wiersz przeczytano 807 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie