W przykusym płaszczyku

wiersz dobrze napisany... w ciekawe porównania ubrałaś
wiarę i nadzieję...warto je mieć
dwie...fajnie...pozdrawiam

Bardzo ładny wiersz,dobrze mieć nadzieję
i wiarę na przyszłość.Dziękuję za komentarz,muszę się
pozbierać,jest mi bardzo ciężko.Pozdrawiam serdecznie.

Jeszcze czas jej dość długi z nami tutaj przebywać,
tylko czemu tak smutno, czyżby czas dogorywać?
Przecież piękną być potrafi jak zechce, te ogniska - w
kartofliskach, aromat szczególny, i złocisty widok
ogólny, a wszelkiego owocu moc potrafi dawać, i na
grzybki każe rano wstawać.
?????? czemu takim smutkiem w koło?????

cudny wiersz jesien piękna i okrutna

bardzo ładnie jesień jesień jeszcze będzie nie jedna

Czatinka - nadzieja jest, wiara też a gdzie
miłość ? Czyż zabiła ją tu jesień, gdy wiatr smutną
piosnkę niesie ?
Wiersz nostalgiczny, refleksyjny, ale melancholia nie
wyklucza nadziei. Serdecznie pozdrawiam.

Jesien zegnasz dosc smutno,,,ale za rok
powroci,,,a tymczasem zima nad
swiatem zapanuje,,,srebrnym puchem
ziemie okryje,,,i piesn przemijania z wiatrem
zanuci,,dobry refleksyjny wiersz,,
pozdrawiam slonecznie z daleka.

ta wiara" niczym gruszki na wierzbie" nieco zbiła mnie
z tropu
lecz nad "srebrzystą jak popiół późną jesienią" chylę
głowę,piękne