przyspieszony kurs bez certyfikatu

w kilka dni da się nauczyć bólu
po stracie - rzucić garść ziemi na wieko

z nagła odkryć pod dłonią obawę, że
być może wieczność skrada się raczkiem

stracić przyjaciela(?) i wiarę w niego,
bo istnieć przestał, choć żyje

/.../ w przerwie weselenie
z okrzykami "gorzko" /.../

lekcja smaku radości na dźwięk werdyktu,
że oto "twoja prywatna wieczność
na popasie - to jeszcze trochę potrwa"

po tym eksperyment - czekania na szczęśliwe rozwiązanie /wymyślanie imion dla cudów,
w które brzemienna nadzieja/

autor

grusz-ela

Napisany: 2016-08-01 Dodano: 2017-08-01 07:57:42

Ten wiersz przeczytano 1275 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie