przyszłam do ciebie słaba

Dobry wiersz, refleksyjny i zatrzymuje, na dluzej,
Pozdrawiam Marto.

pod wrażeniem, mocna puenta, aż strach...

No Marto! - wiersz mi chodził po glowie przez kilka
godzin - bo naprawdę bardzo dobry. - i caly czas - jak
obsesja - wracalo pytanie, ktore dopowiadalem na
koniec wiersz:"Quo wadis - Chryste?" - jeśli
zgodzilabyś się na takie również otwarte zakończenie -
bierz - jak swoje, bo to by Ci wtedy się należało, a
ja wykasuję ten kom.
Jestem pod wrażeniem.
Pozdrawiam :))

mocna puenta, robi wrażenie
pozdrawiam :)

Na granicy profanacji.tak nie można.

Fajnie nsp8sane, oby on sił no wigoru dodał.

Obyśmy mieli taką siłę sprawczą, by spadł ze wszyskich
krzyży, lecz myślę, że ani malarstwo, ani poezja, ani
żadna ze sztuk nie jest w stanie tego uczynić, na to
trzeba zwykłych, dbrych, wierzących ludzi

Może niesłusznie, ale ten wiersz pasuje mi jakoś do
poprzedniego ("pozwól mi"), nad którym jeszcze dzisiaj
się zastanawiałem. Jakąś wskazówką jest tutaj strofa
druga, ale dalej to dla mnie jeszcze nie rozwiązana
szarada. Chrystus jest źródłem miłości, lepiej pisać
poezję o miłości niż o morderstwie. Pozdrawiam.

Ciekawy przekaz w treści i formie.
Pewnie to niestosowne, ale ostatnia strofa wywołała u
mnie uśmiech. Miłego dnia:)

Słychac łomot tego upadku... - I - co teraz?... -
Chryste(!..) -co dalej?..

Za wiersz - wielki plus. Zatrzymuje.

Pozdrawiam serdecznie:))

Zaskakujące zakończenie. Ładnie napisane.

zaskakujący

rozmowy z panem, tu to co usłyszał przerosło nie tylko
twoje siły plus

Zatrzymałaś +
Pozdrawiam

Zostawiam Ci + i Pozdrawiam