twarz

nie wiem czy mnie poznasz
dzisiaj mam twarz niebieską
jak bóg w niebie
albo boskie nasienie


za chwilę będę różowa
nowonarodzona
czerwona, w pewnym momencie
czyli śpiewająca
i zadyszana
jak po biegu


będę też zielona
jak liść
róży
i wierzby
płaczącej
albo miękka kredka świecowa
którą można narysować trawnik


nie wiem jak mnie poznasz
dziś mam twarz
białą
jak dmuchawiec – umierający kwiat
jak muszla ostrygi


gdy zabierzesz mnie na bal
postaram się mieć piękną twarz
taką z połyskiem, lekkim
niczym perła


a gdy mnie będziesz zabijał
będzie żółta
rozpromieniona
jak gerbera


czysty cukrowy żółty
pozbawiony dyskrecji koloru
nie pozbawiony namiętności


nie wiem jak mnie poznasz
dzisiaj moja twarz jest słonecznikiem
czarna w środku
zupełnie nie pasująca
do złotej aureoli


jak wypróżniona gwiazda


albo krzyk Edwarda Muncha

autor

Marta Surowiecka

Napisany: 2013-04-23 Dodano: 2017-06-15 16:17:47

Ten wiersz przeczytano 617 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie