Przyszłość

Nie pożeram nawet
A kąsam to co mam
To co mi zostaje
Wchłaniam lek
By nie pogubić się
W myślach swoich
Wiem ze jutro
Jest cięższe niż dzisiaj
Modeluje sobie
W wyobraźni treść zadań
Które są moja ikona
Do ciągłego życia
Kontroluje swoje czyny
By to co stanie się
W przyszłości
Nie różniło się od
Mojej dalszej teraźniejszości
Dla tego siedzę
Wlepiony wzrokiem
W brudna ścianę budynku
Bo nie pozostawiam nawet
Dalszych perspektyw
Wobec własnej przyszłości...

autor

Gabrella

Napisany: 2005-09-18 Dodano: 2006-08-20 22:20:25

Ten wiersz przeczytano 424 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie