Pudełko Po Soku Jabłkowym
-dokąd idziesz Sam? -głębiej. w osobiste piekło myśli.
Siedzę w pudełku.
Słyszę jak ludzie rozmawiają.
Boże! Znów jestem w depresji.
Myślałam, że będzie prosto i cudownie.
Ale teraz czuję się mniej zdrowa.
I wokół tylko tobie mogę bardziej
zaufać.
Zostanę tu gdzie jak róże
mogę sprzedać swą duszę.
Wchodząc głębiej w
osobiste piekło myśli.
Moje osobiste puste pudełko
po soku jabłkowym gdzie zamykam swoje
myśli.
Razem z sobą chowam się kiedy czuję się
źle.
Przez ten chory, smutny świat, piję by być
silna.
Znaleźć się tam w mojej extra-zwykłej
maszynie
sama z moim niebem uczuć.
Nie wyjdę nigdy stąd.
Nawet jeśli odłączycie mnie od
internetu.
Zapraszam swoich wszystkich zwariowanych
przyjaciół.
Chodź, napij się trochę wina z mojego
kubka.
Zaprawionego szczyptą arszeniku.
A wokół tylko z tobą mogę szczerze pogadać.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.