Pustka

tęsknię za tobą
każdą komórką mojego ciała
kiedy zasypiam
wiatr za oknem
szepcze twoje imię
a ja nie mogąc zasnąć
wspominam chwile
kiedy byliśmy szcześliwi
patrząc na ogród za oknem
o który tak dbałaś
zdałem sobie sprawę
że kocham cię nadal
kocham całym sobą
lecz za późno to zrozumiałem
próbuję uzyskać odpowiedź
na zasadnicze pytanie
jak to się stało
że ty jesteś tam
a ja tu
staram się
wypełnić pustkę po tobie
czy życie jeszcze ma sens
jakiej miłości by trzeba
żeby posklejać to co rozbił czas
czy jest to możliwe

autor

Manuel del Kiro

Napisany: 2016-05-01 Dodano: 2016-05-01 10:43:55

Ten wiersz przeczytano 696 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie