Pustkowie

Gdy ciemne chmury wdzierają się do duszy,
i nie opisany mrok umysłem włada,
i gdy na świecie ciężko od pragnień suszy,
i uśmiech w smutek się składa.
I gdy samotność niewolnicą umysłu sie staję,
i serce rytm ciszy na obcasach wystukuję,
Gdy chwilami ciemnośc ukojenie daję,
i ciało nie może mówić choć tyle czuję.
Wtedy anioły o czarnych skrzydłach są nade mną,
pilnują marzeń przygód łakomych
bym pogrążyła się w otchłani gór stromych.
Pragną wieczność cierpienie mi zadawać,
nie dać wytchnienia, jedynie ból,
Wtedy nic nie jest jednością, chca mną władać,
a ja na pustkowiu myśli modlę się o obraz Twój

autor

Kornelia

Napisany: 2004-10-30 Dodano: 2004-10-31 00:10:59

Ten wiersz przeczytano 593 razy

Oddanych głosów: 60

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie