Pytania do K.K.B.

czemu brylantem byłeś pośród martwych strzałów
nieznanym westchnieniem w okruchach magii białej
zamknięty echem poezji annałów
co we wroga ciskał strzępy ciszy trwałej

dlaczego broń w dłonie wrastała nocami
a bruk się krwią polskich kolumbów czerwienił
wojna młodość roztrzaskała armat śpiewami
a tyś, jasny synku... nasze serca zmienił

jak bezpańskie tęsknoty ludźmi wypełniałeś
złocistych strumieni sierpniowe wybrzmienia
zaczajonego miasta konanie spisałeś
w ruin skowycie - chwilą bez imienia

po co ostatni tej ziemi pocałunek dałeś
w morza czarno – białych cmentarzy wtulony
pokolenia marzyły – ty słowa uskrzydlałeś
Polsce oddając czwarty dzień stracony

czy widziałeś w złotym niebie ciszy białą nić
gdy oczy popiołem ludzki krzyż prószyły
a rozwarta na oścież pierś pragnęła wciąż żyć
rozwiane drzew włosy bitewny pył skryły

czy to był snajper, Krzysiu, czy to serce pękło?

autor

cramer

Napisany: 2010-09-13 Dodano: 2010-09-13 08:56:41

Ten wiersz przeczytano 779 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie