Pytanie...

Wiatrem mi śmignęło i deszczem polało,
Świat szary, nijaki w bzdurny krąg porwało,
Za zamgloną szybą szuka oko sensu,
Lecz ten bezsens szukania wzorem jest nonsensu...
Widok wart uwagi... upragniony nawet,
Tkwi za szyb wielością, drogą, miastem, czasem...
Kroki dwa lub tysiąc nie oddzielą zalet,
Lecz czas, czasu kroki odciśnięte kwasem.
Wytrawione włosy, skóra, ciało trochę,
Przesycają myśli niepewnym popłochem.
Tak... Nie... Tak... Nie... Jak zegar wahadłem,
Kołysze myśl wiarą, prawdą i widziadłem.
Dajcie punkt podparcia a ziemię poruszę...
Znana prawda, jednak... jak poruszyć duszę..?
I ... pytanie światłe.
Którą ruszyć trzeba?
Swoją pchnąć na ziemię... czy tej sięgnąć z nieba..?
Hmmmm....

Ani PB... niepojętej...

autor

ksienciunio

Napisany: 2005-03-19 Dodano: 2005-04-19 13:43:25

Ten wiersz przeczytano 347 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie