Reprymenda
Przytul do siebie
to dziecko co płacze,
bo dość mam już łkania
po nocach
Proszę
Już więcej bólu,
ciągłego pytania
o cel, o życie,
nie zniosę
Utul, że w końcu
pretensje i smutki
bo one rujnują ci życie
Zobacz
I doświadcz
Że świat pięknem swym wabi
a ludzie dobroć rozdają
i że nie jesteśmy
wcale tacy słabi
jak inni, złośliwi gadają
Weź więc w ramiona
wewnętrzne swe dziecko
i powiedz, że życie jest cudem
mimo, że radość dnia codziennego
czasem zbiega się z trudem
autor
Małgorzata K.
Dodano: 2021-07-23 14:33:37
Ten wiersz przeczytano 664 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Wciągający, refleksyjny przekaz nad istotą naszego
życia.
Pozdrawiam.
Marek
Nie takie proste, aczkolwiek możliwe
pozdrawiam :)
Takie upomnienie przyda się każdemu. O swoje
wewnętrzne dziecko trzeba dbać :)
Pozdrawiam
Piękny wiersz, wspaniały przekaz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Uczyniłam jeszcze małą poprawkę odnośnie dziecka.
Reprymenda - dla siebie samej
Tytuł chyba nienajlepszy bo reprymendą mało zdziałamy,
więcej dobrym słowem a również i dobrym przykładem.
... można trochę popracować by usunąć parę tych rymów
nieszczęsnych. Jednak serce przeważa za przekazem...
;)
dziecko umiejętnie od małego trzeba uczyć zachwytu nad
światem, a nie psymistycznego podejścia.