Reszta jest milczeniem
Złotą wstążką przewiązana wita ranek.
Promień grzecznie ją pozdrowił - na dzień
dobry.
Jeszcze sypnął garść cekinów na falbanę,
życzliwości tak potrzebny dobry dotyk.
Za oknami pas zieleni - po horyzont.
Barwne plamy powpinały się w osnowę.
Szkoda tylko, że pod sercem gra niemiło.
Czemu chwilo mi zabierasz piękny moment.
Wiatr roztańczył już kolejny płat
firany.
Jeden głasnął zamyślone smutne lico,
jakby pragnął ciepłe słowo tam zostawić.
Pozostałość jest milczeniem - prawdą
czyjąś.
Komentarze (16)
smutkiem mi tu powiało, potrzebą życzliwości i dobrego
dotyku.
Pięknie i życiowo.
Jak Ty piszesz te wiersze to nijak nie pojmuję,ja przy
Tobie to się jakiś mały czuję:)
Pozdrawiam Madziu:)
Życzę Tobie ,aby te piękne chwile trwały jak
najdłużej. Pozdrawiam serdecznie.
Zawsze milczenie na koniec jest wymowne...piękny
wiersz, tyle delikatnych i misternych wersów...
pozdrawiam serdecznie, miłego dnia
Jak zwykle ślicznie.
Pozdrawiam serdecznie:)
pięknie z subtelną nutką melancholii;-)
pozdrawiam
Pozostałość jest milczeniem prawdą czyjąś...wymowne
słowa:)pozdrawiam serdecznie.
Po Twojemu kobieco, melodyjnie i delikatnie :)
Piękny, ciepły a przy tym melancholijny wiersz.
Naprawdę potrafisz dotknąć duszy wersami.
Chwytająca za serce, malownicza nostalgia.
Podoba się.
piękno, jak wszystko też ma skazy
Pozdrawiam serdecznie
Po prostu piękny!
Ślicznie, melancholijnie. Pozdrawiam
Piękne chwile trwają krótko.