R.M.S TITANIC

Dedykuje uważnym, którzy w treści odnajdą ukryte przesłanie...

Po bezkresnej tafli oceanu
Mierząc dziobem w horyzontu kres
Ku spełnieniu, marzeń, nadziei i planów
Transatlantyk dumnie mknie

W niebo jak szampan strzelają kominy
Na górnym pokładzie zabawa trwa
Chłopak wpatrzony w oczy dziewczyny
A walca orkiestra do tańca im gra

Na niebie błyszczą milczące gwiazdy
A wokół burt dryfuje już kra
Nikt jeszcze nie zna brutalnej prawdy
Że tak mało z nich doczeka znów dnia

Zajęci sobą i dumni jak chmury
Z zawrotną prędkością przed siebie prą
A ostre krawędzie lodowej góry
Kadłub okrętu jak skalpel już tną

I wszystko runęło jak domek z kart
Marzenia, miłości, pieniądze i blask
Niezatapialny wypłynął z portu
Lecz osiadł na dnie,
Jak zwyczajny już wrak

autor

taki_1

Napisany: 2007-01-15 Dodano: 2007-01-16 10:33:25

Ten wiersz przeczytano 587 razy

Oddanych głosów: 35

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie