Romantyczna dusza

Wiem, że moja dusza należy do minionego stulecia, ale niech tak pozostanie

Zagubiona w oceanie codzienności,
dryfująca falą przeznaczenia
romantyczna dusza jak rozbitek
tuła się - pełna zwątpienia.

śmiech szyderczy znów płynie na fali
czemu walczysz, to przegrana sprawa
jak dziesiątki dusz innych przed Tobą
Twój wysiłek to dla nas zabawa.

Mamy wichry, złe moce za sobą,
Ty nie wygrasz, a droga daleka
więc się zanurz łagodnie w głębinach
nie bądź głupia - Ona nie czeka.

Lecz nadzieja dodaje jej skrzydeł
i unosi wysoko w przestworza
gdzie jutrzenka promienie roztacza
ukochanej Aurory - zorza.

autor

Helios

Napisany: 2009-07-14 Dodano: 2009-07-16 07:30:15

Ten wiersz przeczytano 1476 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie