Romantyczny wiersz

Jak mozna zamienić myśl w katedrę wysoką
i posągi stojące przy niej i krzyczące
nie ma kto towarzyszyc ich nieruchomym krokom
gdy przesuwają się pragnienia i strącają słońce

Słowa ogromnę ,prześwitujące porannym zapachem
otwiereają liściem kruchym skrzynię
widze jak lilją rzeźbią boginię
i kierują się niepewnoscią potęzną i strachem

Bogini nie patrzy w stronę serca
tam gdzie równina świeci nie zdobyta
i tam gdzie oszczerca
nie wmawia ze prawda głęboko jest ukryta

Ona nie wymaga ukrycia się w puchu śnieżnym
ani na dnie oceanu ,albo na jego brzegu
i wichury która w chaotycznym biegu
tworzy sen jak śmierć lubieżny.

autor

TRUEposh

Napisany: 2005-01-07 Dodano: 2005-02-07 13:20:54

Ten wiersz przeczytano 1175 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie